Kiedy zbierać brukselkę

Wiedza o tym, kiedy zbierać brukselkę, jest niezwykle ważna, aby w pełni wykorzystać tę rodzimą uprawę. Pożywny i uwielbiany przez wielu, ten świąteczny przysmak jest pełen witamin, błonnika i można go gotować, gotować na parze, smażyć, a nawet kroić w plasterki i dodawać na surowo do sałatek, zmieniając wiele zimowych potraw.

Jeśli ty uprawiać brukselkę , będziesz wiedział, że wysiewa się go wiosną i sadzi na zewnątrz zaledwie kilka tygodni później. Te 30-calowe (75 cm) rośliny warzywne rosną powoli i potrzebują do 100 dni, zanim będą gotowe do zbioru, chociaż typowy zbiór odbywa się w październiku.

Brukselka dobrze znosi zimne warunki. W rzeczywistości, według Krisa Collinsa z godz Thompsona i Morgana „ich smak poprawi się, jeśli wystawimy je na pierwsze przymrozki”.

To sprawia, że ​​są niezwykle użytecznym dodatkiem do grządek warzywnych, ponieważ będą plonować od jesieni do końca lutego.

Wspólna nazwa na świecie

Nie wiesz, jakich znaków gotowości do zbioru szukać? W tym prostym przewodniku dowiesz się wszystkiego, co musisz wiedzieć, aby gotując brukselkę uzyskać najlepszy smak.

Kiedy zbierać brukselkę

Wolno rośnie, ale warto na nią czekać, większość brukselki jest gotowa do zbioru od końca października do lutego. „Kiełbasę brukselską należy zbierać do natychmiastowego użycia, gdy jest wystarczająco duża do gotowania, a jednocześnie twarda i szczelnie zamknięta” – mówi Stephanie Harrod z Harroda Ogrodniczego .

Kevin Haggerty z Farma Cedar Circle dodaje: „Gdy kiełki będą gotowe, należy je zbierać od dołu do góry, czyli w ten sposób dojrzewają (jednorazowe zbiory w agrobiznesie są jednym z powodów, dla których próbki kupowane w sklepie tak źle smakują).”

Skąd mam wiedzieć, że brukselka jest gotowa do zbioru?

Możesz zbierać brukselkę, gdy jest wystarczająco duża do gotowania (zwykle ma około cala szerokości). Główki powinny być twarde po ściśnięciu i zielone.

Czy brukselka odrasta po zbiorze?

Brukselka odrasta po zbiorach, co oznacza, że ​​nawet kilka roślin powinno zapewnić mnóstwo główek do jedzenia przez całą jesień i zimę.

„Trzymaj je zbierane, a urosną jeszcze bardziej!” mówi Kevin Haggerty z farmy Cedar Circle. „Kiełki należy zbierać w przydomowym ogródku po pierwszych lub drugich przymrozkach, zbierając od dołu do góry tylko te pędy, które są wystarczająco duże. Kontynuuj zbiory tak długo, jak znajdziesz więcej do zerwania.

Jak długo trwa zbiór brukselki?

Brukselka jest gotowa do zbioru po około 100 dniach od wysiewu, zwykle od października. Dlatego staraj się je siać w środku lata, a dla uzyskania najlepszych rezultatów zbieraj po pierwszych przymrozkach.

Jak długo wytrzymuje brukselka na łodydze?

Brukselka na łodydze może przetrwać kilka tygodni w chłodnym miejscu lub w lodówce bez łodyżki przez kilka tygodni. Ci mini członkowie rodziny kapustowatych doskonale nadają się do zamrażania, więc zawsze możesz je zrywać, blanszować i kąpać przed włożeniem do głębokiego zamrożenia, gotowe w razie potrzeby.

Jak mogę poprawić zbiory brukselki?

Usunięcie kilku liści tygodniowo, szczególnie jeśli są żółte, pomoże utrzymać produktywność rośliny, chociaż górne liście pozostaw na miejscu. Wielu hodowców – komercyjnych i przydomowych – nalega na okrawanie roślin brukselki na trzy lub cztery tygodnie przed pierwszymi zbiorami.

Czy mogę wziąć imodium podczas ciąży

„Powodem takiego działania jest przeznaczenie pozostałej energii rośliny na dobór wielkości kiełków, a nie na tworzenie nowych liści” – mówi Kevin Haggerty z Cedar Circle Farm. „Upewnij się, że kiełki utworzyły się na łodydze, zanim usuniesz wierzchołek wzrostu i kilka górnych liści”.

Czy można zbierać brukselkę, która się otworzyła?

Znane jako „wysadzone” kiełki, dostrzeżenie ich po raz pierwszy na starannie pielęgnowanych uprawach może być bardzo rozczarowujące, ale nie rozpaczaj, nadal można je zrywać i smakować wyśmienicie. Zwykle ma to miejsce, gdy rośliny nie zostały odpowiednio umocowane w glebie, a korzenie poluzowały się pod wpływem wiatru. Brak składników odżywczych może również spowodować przedwczesne otwarcie kiełkujących pąków. Rozwiązanie tego problemu polega na regularnym podawaniu płynnej paszy o wysokiej zawartości azotu.