Czy kaktusy bożonarodzeniowe są trujące dla kotów i psów?
Jeśli zastanawiasz się, czy kaktus bożonarodzeniowy jest trujący dla kotów i psów, to dobrze trafiłeś – poprosiliśmy ekspertów, aby sprawdzili, czy Twój kaktus bożonarodzeniowy jest bezpiecznym dodatkiem do Twojego domu.
Schlumbergera , lepiej znany jako kaktus bożonarodzeniowy, kwitnie od listopada do stycznia, wnosząc tak potrzebny wybuch koloru i życia do zimowego wnętrza. Kwiaty, które są zdecydowanym faworytem świąt, dostępne są w szerokiej gamie olśniewających odcieni od bieli i różu po fuksję, pomarańczę i czerwień. Nic więc dziwnego, że właściciele domów w całym kraju uczą się, jak uprawiać kaktusy bożonarodzeniowe – jeśli zastanawiasz się nad podążaniem za trendem, ważne jest, aby wiedzieć, czy można je bezpiecznie hodować wokół swoich kotów i psów.
Czy kaktusy bożonarodzeniowe są trujące dla kotów i psów?
Nie, kaktus bożonarodzeniowy nie jest trujący dla kotów i psów – w rzeczywistości są jednymi z najlepszych rośliny doniczkowe przyjazne zwierzętom .
Według ASPCA te efektowne sukulenty są nietoksyczne, co czyni je całkowicie bezpiecznymi dla domów przyjaznych zwierzętom. Jeszcze lepsze jest to, że w przeciwieństwie do wielu innych kaktusów nie mają one żadnych szkodliwych kolców, więc nie stanowią problemu, gdziekolwiek je wyeksponujesz.
Jeśli również zastanawiasz się, czy poinsecja jest trująca dla kotów i psów, z przyjemnością dowiesz się, że tak nie jest – dlaczego nie połączyć poinsecji z kaktusem bożonarodzeniowym, aby stworzyć idealną świąteczną ekspozycję?
Jak trzymać koty i psy z dala od kaktusów bożonarodzeniowych
Kaktusy bożonarodzeniowe szybko stały się jednym z nich najlepsze rośliny domowe , dlatego dla właścicieli zwierząt domowych odkrycie, że kaktus bożonarodzeniowy jest przyjazny zwierzętom, z ulgą. „Uważa się je za nietoksyczne, dzięki czemu można je bezpiecznie trzymać w pobliżu ciekawskich kotów i psów. Jednak najlepszą praktyką jest trzymanie roślin doniczkowych poza zasięgiem małych dzieci i ciekawskich zwierząt, na wszelki wypadek” – mówi Eliza Blank z Parapet .
Jeśli mieszkasz ze zwierzętami, zaleca się trzymanie roślin doniczkowych nad podłogą i zamiast tego umieszczanie ich na wyższej półce, regale lub stojaku na rośliny – uwielbiamy to ten projekt Bamworld od Amazon . Można je nawet połączyć z bezpiecznymi dla kotów roślinami domowymi, aby uzyskać wystawę botaniczną.
Ponieważ kaktusy bożonarodzeniowe mają tendencję do wdzięcznego układania się po bokach doniczki, idealnie nadają się do uprawy w wiszących lub podwyższonych pojemnikach – przydatne, jeśli chcesz trzymać je poza zasięgiem i skubać psotne zwierzęta. Pamiętaj tylko, aby ustawić je w jasnym lub półcienistym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego, ponieważ może to przypalić mięsiste liście.
„Kaktus bożonarodzeniowy woli jasne, pośrednie światło” – mówi Keira Kay, Kwitną i dzikie ekspert od roślin. „Aby roślina mogła dobrze się rozwijać, najlepiej jest umieścić ją w oknie z rozproszonym światłem lub w dobrze oświetlonym, ale półcienistym miejscu”.
Warto również wiedzieć, że liście tej rośliny mają tendencję do odłamywania się pod wpływem uderzenia lub otarcia, więc jest to kolejny dobry powód, aby trzymać je wysoko na półce lub w wiszącej doniczce. Jeśli jednak zostaną strącone, możesz użyć tych liści do rozmnożenia nowego kaktusa bożonarodzeniowego.
Co mam zrobić, jeśli mój pies zje kaktusa bożonarodzeniowego?
Podobnie jak wiele sukulentów, Schlumbergera jest nietoksyczny i całkowicie bezpieczny, można go mieć w pobliżu wszystkich zwierząt domowych. Sporadyczne ciekawe skubanie nie spowoduje żadnego dyskomfortu, ale podobnie jak w przypadku wszystkich nietoksycznych roślin, zjedzenie dużej ilości liści może powodować problemy.
„Chociaż kaktusy bożonarodzeniowe nie są trujące dla psów, mogą powodować rozstrój żołądka i wymioty” – mówi Anirban Saha, założycielka firmy MrPlanter.com . „Jeśli Twój pies zje kaktusa bożonarodzeniowego, uważaj na oznaki reakcji alergicznej, luźny stolec lub rozstrój żołądka. Jeżeli takie wystąpią, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii. Jak w przypadku każdej rośliny, zawsze najlepiej jest zachować ostrożność.